Kytopia

Kytopia is een vrijstaat binnnen een vrijstaat. Oerol zoals oerol moet zijn. Zonder lange rijen, zonder entreebewijs, zonder programmering. Elke dag tussen 14.00 en 17.00 uur toverde Colin Benders, oftwel 'Kyteman',een duinpan in de bossen om tot Kytopia. Een plek waar muzikanten en theatermakers, je wist van te voren nooit wie, samen improviseerden.

Het mooiste was de stilte. Voordat Kyteman begon te spelen vroeg hij iedereen stil te zijn. 'Want,' zei hij 'de mooiste dingen ontstaan vanuit een bodem van stilte.'
Een duinpan met honderden zwijgende mensen. En dan vanuit die dragende stilte een eerste toeterklank. Tussen het geruis van de bomen door. En die klank komt echt aan. Piano erbij, drum zet in, toeter zwelt op. Maar de beginstilte blijft meedoen.

Op het strand creeerde ik mijn eigen Kytopia. Met mijn matrasvlieger.
Ik smste vrienden 'Gaan jullie mee de lucht in?'. En al snel liepen ze een voor een het warme zand op, om te spelen met die krachtige en machtige vlieger. De vliegerlijnen maakten als gitaarsnaren hoge muziek in de lucht. Het hoofd in de wind. En de voeten op een bodem van stilte.

De vlieger was een letterlijk en figuurlijk hoogtepunt dit oerol.